قصه های منو مامانم ۱

این گفتگوی چن دقیقه پیش منو مامی بود ...    

-مامان مامان ... 

_بله ... 

-من میخوام برم خون بدم ...  

_که از اونطرفم من بیام یه سری ام به تو خون بدم ؟؟؟ 

یه سرمم وصل کنن بهت واسه اینکه اسم خون شنیدی ترسیدی ...

یکی دیگه واسه اینکه خون دیدی ...

یکی دیگه واسه اینکه خون دادی رنگ به رخساره نداری ...  

- :|  

ولی بازم دلم میخواد برم ...  

*اینم از اولین قسمت ...

*حاااااااااالو حوصله ی آپ جدید نداشتم ولی یه سری عکس دیدم جیگرم کباب شد ... این حرف مامی هم تشویقم کرد ...     

*بچه ها شما خون میدین؟؟؟  خواهش برییییییییییین ...

طرفای 10 بود زدم 3 دیدم داره از اهر عکس نشون میده و کمکایی که فرستاده شده ...بغض گلومو گرف ... اشک تو چشام جم شد ... به این نتیجه رسیدم با اینکه جهان سومیم ولی مهربونیم ... هوای همدیگه رو خووووووووووووب داریم ...    

تو خون دادن که ترکوندیم ... من عکساشو دیدم یه عالمه آدم بودن ... کسایی که اصن فکرشم نمیکنی... ایول بهشون ...

خواهشا دعا کنین ... الآن یه سری هستن که تو بی خبری ان ... نه میدونن مامانشون زندس نه باباشون ... دعا کنین واسه اون دخمل خوشگله که عکسشو بعضیاتون دیدین ... و واسه بقیه ... 

*به سلامتی هموطنای اردبیلی ... 

**به سلامتی علی کوچولو که با به دنیا اومدنش کلی آدمو از جمله مامانش شاد کرد ...

***به سلامتی خودمون که انقد بامرامیم ...   

****و به سلامتی عادل فردوسی پور که sms های برنامشو به این اختصاص داده بود ... عادل خیلی ماهی ...  واقعا دستت درد نکنه ... 

شما اس دادین ؟؟؟؟